Een uitwedstrijd in Haarlem tegen de favoriet in klasse 1A

Door David Slagter en Alef Boer.

Op zaterdag 1 november stond de lastige uitwedstrijd tegen het eerste team van de Kennemer Combinatie op het programma. Resultaat voor wat betreft matchpunten leek op voorhand al uitgesloten. Niet alleen omdat de tegenstander met afstand het hoogste ratinggemiddelde heeft in klasse 1A, maar ook gezien het feit dat wij slechts negen spelers op de been hadden weten te brengen voor deze wedstrijd. Desondanks stapten wij zaterdagochtend vol goede moed in de trein richting Haarlem.

Onderweg werden op het reisschaakbord van Alef bepaalde openingsvarianten bekeken. Helaas voor ons was Milan niet bij deze analyse aanwezig. Hij zat een aantal stoelen verderop en kreeg de chaotische, interessante openingsvariant van Alef niet mee. Alef had even daarvoor meegedaan in Hoogeveen en verzuimd vervroegd b4 te spelen, maar op aanraden van Grisha Kodentsov had hij de variant nog eens goed doorgenomen en een interessante na-analyse was het gevolg. Milan kon met zwart mogelijk in die variant terechtkomen, maar speelde het verkeerde stuk naar e8, met als gevolg dat hij langzaam maar zeker in de verdrukking kwam. Zijn ergernis over deze zet leidde tot nog meer onzorgvuldige zetten en hij was dan ook opgelucht toen even later zijn tegenstandster verrassend genoeg remise aanbood.

Gert Jan koos ervoor de Siciliaan van zijn tegenstander met een d3-systeem te bestrijden. Beide tegenstanders hielden zich enige tijd aan de bekende stellingsopzet, maar op zet 15 koos Gert Jan voor het verkeerde vervolg. Zijn tegenstander probeerde met c4 de witte damevleugel aan te tasten en vermoedelijk was hier d4 een betere oplossing geweest dan het agressief ogende Pg5. Vanaf dat moment moest hij teveel zetten doen om ergere problemen op de damevleugel te voorkomen en van een eigen koningsaanval kwam helaas niets meer terecht.

Joop kwam met een ontwikkelingsvoorsprong uit de opening, maar had hiervoor wel een loper voor een paard moeten ruilen en moeten accepteren dat de zwarte pionnen van zijn tegenstander het centrum van het bord controleerden. Nadat Joop kort rokeerde, wachtte zijn tegenstander geen moment en gooide paard, loper, dame en een rennende h-pion in de richting van de witte koning. Toen de stofwolken waren opgetrokken, leek Joop zich hier gezien het materiaal nog aardig uit te hebben gered, maar zijn koning stond onveilig en het kostte hem een pion om de zware stukken van zijn tegenstander te kunnen ruilen. In een poging die pion terug te winnen zag hij een direct winnende combinatie van zijn tegenstander over het hoofd.

Maurice zijn tegenstander (GM) speelde een tamme oude Aljechin doe niet te veel variant met zwart. Structuur werd niet zoveel van aangetrokken in deze partij, want op de damevleugel werden de wederzijdse pionnenstellingen volledig uit elkaar geslagen met o.a. losse dubbelpionnen. Het had vast ergens beter gekund voor Maurice, maar zoals het ging ging het punt uiteindelijk naar de tegenstander.

De score liep nu hoog op en gezien de stand dreigde er een walk-over, maar een blik op de laatste 5 borden gaf hoop. David wist de 1.d4 van zijn tegenstander om te buigen tot een vrijwel identieke kopie van het Frans, alleen stond in deze variant het witte paard op d2 in plaats van c3. Dit leverde hem een gratis zet op in het vervolg en nadat de dames waren geruild en de witte pionnen in het centrum waren aangetast, was het zwarte strijdplan duidelijk. De activiteit van de koning zorgde ervoor dat hij in alle rust zijn stelling kon blijven verbeteren.  Het toreneindspel met een gedekte vrijpion in het centrum leverde geen problemen meer op, al duurde het nog lang voordat het punt kon worden bijgeschreven.

Alef kwam met een enorme tijdsvoorsprong uit de opening. De tegenstander had op zet 20 nog maar ongeveer 2 minuten op de klok. Het werd vlak voor de tijdscontrole nog even heel spannend, maar door een ver opgerukte b-pion kon Alef een stuk offeren (die beter niet aangenomen had kunnen worden) voor een direct winnende aanval. Adrian hield in de slotfase van zijn Siciliaan een interessante maar moeilijk ogende stelling over. Hij had namelijk K+P+L tegen K+T en 2 verbonden vrijpionnen. Tsja hoe staat zoiets. Gelukkig wist Adrian zich nog te herinneren dat afwikkeling naar een K+L tegen K+T+ f-pion remise was (uiteraard met nauwkeurig spel en niet vanuit iedere constellatie) en zo geschiede dus ook. Otto had de meest ingewikkelde partij op het bord waar halverwege de wedstrijd niemand zijn vingers aan durfde te branden om een stellingsoordeel te geven. Structureel stond Otto geweldig maar de tegenstander kreeg een doorlopende g-pion, die niet meer echt tegen te houden was en waar t.z.t. een stuk op geofferd moest worden. Er resteerde, na allerlei verwikkelingen, uiteindelijk een toreneindspel met daarnaast ongelijke lopers en 2 pionnen minder voor Otto. Helaas was dat niet remise te houden. Rudolf tenslotte speelde met zwart een Grünfeld en moest behoorlijk nauwkeurig spelen om de stelling remise te houden aangezien zijn tegenstander steeds net even wat meer ruimte en mogelijkheden had. Dat deed Rudolf bekwaam, zodat we aan deze wedstrijd met 9 mensen uiteindelijk toch nog 3.5 punt hebben overgehouden.